Қымбатты оқырман, биыл Ұлы Отан соғысындағы жеңіске 80 жыл толып отыр. Біз бүгін бейбіт аспан астында өмір сүріп жатсақ, бұл – сол кездегі жауынгерлер мен тылда еңбек еткендердің жанқиярлық еңбегінің арқасы. Сондықтан тарихымызды ұмытпай, ерлікті бағалап, бейбіт өмірді сақтауға ұмтылу – әрқайсымыздың парызымыз. 80 жыл өтті. Десе де, соғыс жаңғырығы жүректерде мәңгілік сақталады.

«Ер есімі - ел ісінде!» атты танымдық бағытқа негізделген жаңа рубрика арқылы ерен еңбек еткен ерлермен таныс боласыздар.

Сүлейменов Қалиасқар – 1907 жылы бұрынғы Семей облысы, Аягөз ауданында туған. Үш жасында анасынан айырылған соң, сегіз жастан он алты жасқа дейін байлардың қолында жұмыс істеп, бала болса да өз күнін өзі көрген. Әкесі өз еңбегімен күнелткен адам. 

1923 жылдан 1926 жылға дейін ауыл мектебінен білім нәрімен сусындаған.

1929-1931 жылдары Аягөз ауданындағы «Жаңа нұр» колхозында басқарма болып істеген.

1935 жылы 20 ақпанда Алматыдағы жоғары дәрежелі ауылшаруашылық коммунистер мектебіндегі оқуын тәмамдайды.

1937 жылы Алматыдағы төрт айлық мұғалімдер даярлайтын курсты аяқтап, 1941 жылға дейін К. Маркс атындағы мектепте бастауыш сыныптарға сабақ береді. Дәл осы жылы Қызылқия мектебінен Совет Армиясына шақырылып, соғысқа аттанған.

1943 жылдан 1947 жылға дейін Бақанас советіндегі салық агентінде жұмыс жасайды. 

1948 жылы 25 тамыздан бастап, 1953 жылға дейін Қызылқия жетіжылдық мектебінде мұғалім боп қызмет еткен.

1957 жылдан бастап Таңсық, Калинин совхоздарында бас шопан болып, 1961 жылы РайСоветке депутат боп сайланады.

Қалиасқар ата соғысты да көріп, білім беру саласында өнімді қызмет қылып, депутаттық қызметінен соң зейнетке шыққан.

1981 жылы 8 қаңтарда өмірден өтті.

Көзі тірісінде 1961 жылы 9 мамырда «Ұлы Жеңістің 20 жылдығына орай СССР Жоғары Советі президиумның медалына» ие болды.

Ұлы Жеңістің 30 жылдығында «Чубартауский райком КП Казахстана Исполком районного Совета депутатов трудящихся райвоенкомат» марапатын алды.

Ұлы Жеңістің 35  жылдығына байланысты «Министр соц.обеспечения Казахской ССР З.Омарова» марапаттау қағазымен марапатталған.

Қалиасқар ата туралы Ғабиден Мұстафиннің «Жиырма бес» атты 1969 жылы жарық көрген кітабында бүй дейді: «Кіріңіздер! – деп есік ашты. Кірдік. Сыртқы көне үйдің іші жап- жаңа. Мәдениеті, салтанаты баяғы  қазақы үйлердікінен көп ілгері. Тақауда жасаулы келін түсіргендей жайнатып қойыпты. «Таңсықта» жоқ радио мұнда бар. Кеше Түркияда болған үкімет өзгерісін, бүгін Токиода жүріп жатқан  Үкіметке, Эйзенхауерге қарсы ереуілдерді қойшылар ауылы біліп отыр. Қойшы ертеде қойдан басқаны білмеген адамның  ең  сорлысы еді. Қазір білімді, ауылдың ең бетке ұстары. Қонақ таңдап түседі. Біз де таңдап түскенбіз. Бұл өңірге мәлім Қалиасқар көзге қорек, көңілге толымды кісі көрінеді. Дереу мал союға, сойғызбаған соң өлі  етті асуға ұмтылды. Ет те астырмаған соң, еріксіз шайға қаратты. Әдетте «қойшының сөйлеуі қойдың қоздауынан қиын» десетін еді. Қалиасқар бірақ қиналар емес: баяу сөйлеп, дамытып барады...».

Қалиасқар Сүлейменов ақындық өнерден де құр алақан емес екен.  Оған қойын кітапшасына жазған өлеңдері дәлел.

1936 жылы жарық көрген Бақанастың тумасы, Қазақстанның еңбек сіңірген металлургі Камал Кадиржановтың «Қалиасқар келгенде» деген өлеңіне назар салайық: 

«Келегенің жақсы болды ау, Қалиасқар,

Жігітсің тәрбие алған талай жастан.

Шіркін ай, сұлу сөзбен өскеніңде

Шыдамас «Көк Дауыл» да болмай астар.

Қарқында Қалиасқар қасымдағы

Көңілдің көтерілсін жасыл бағы.

Сөзіңе құрбы- құрдас тамсанғанда

Лүпілі жүрегімнің басылмады».

Мақаланы жарыққа шығаруға атсалысқан, деректі сақтап, осы күнге жеткізген ұрпағы, қыздарына алғыс білдіреміз! Ер есімі - қашан да ел есінде!